Bezsilność

 

 

Jeszcze przed chwilą byłaś

dziś tylko zostały wspomnienia

i jeszcze kawę parzyłaś

już zaciera się ślad istnienia

 

Jeszcze dźwięczy ton głosu

pokryte kurzem kalendarze,

jeszcze Twój kosmyk włosów

zaplątany w pasma zdarzeń

 

Zatrzymany nagle czas,

serca zegarów przestały bić,

telefon milczy jak głaz,

I martwa cisza, więcej już nic

 

 

Izabella Rajnhold